Nu we al jaren in Nederland wonen, zijn we ons er meer en meer van bewust geworden dat we de Roemeense gemeenschap in dit land vormen. Daarmee ontstond de behoefte om meer van elkaar te weten, te begrijpen en vooral ook om na te gaan waarom we ons zo prettig voelen in dit land.
Daarmee ontstond het project ‘Noi Rădăcini’ – vertaald: ‘nieuwe wortels’ – de publicatie van een reeks korte interviews gebaseerd op een aantal dezelfde vragen, die vanaf nu wekelijks worden gepubliceerd: een jaar lang, 52 keer.
Wie willen we bereiken? Allereerst de Roemenen in Nederland, want we willen hen meer van elkaar laten begrijpen, van de diverse aspecten van het leven in Nederland en van de verschillende ideeën die leven over ‘succes’.
Daarnaast zouden we ook de (autochtone) Nederlanders willen bereiken, om hen te laten zien en begrijpen welke bijdrage Roemenen leveren aan deze samenleving. En we hopen natuurlijk dat het imago van de Roemeense gemeenschap in positieve zin zal worden versterkt.
“In het collectieve gedachtegoed van Roemenië betekent succes een stabiele baan, een gezin, een huis en een auto.Voor mij is succes het moment dat je verwezenlijkt wat je wilde bereiken, ook al is de reis er naartoe, het proces totdat je je doel verwezenlijkt, veel belangrijker. Het succes kan juist datgene zijn wat je tijdens die reis hebt geleerd.”
“Ik voel me erg verbonden met de gemeenschap. Het grote aantal mensen dat op een soortgelijke manier denkt als ik maakt dat ik veel vertrouwen heb in de gemeenschap en in de manier waarop deze in de toekomst zal groeien en zich zal ontwikkelen. Dus ja, de gemeenschap staat me heel nauw aan het hart.”
“Voor mij heeft succes nooit bestaan uit materiële goederen, maar uit een zekere bijdrage die je hebt aan de gemeenschap waarin je leeft, in de samenleving, in het land waarin je leeft; in mijn geval ook een bijdrage aan het land dat ik heb verlaten. Door de lessen Roemeense taal geef ik iets terug aan Roemenië. Succes uit zich voor mij in de eerste plaats door het genoegen dat ik eraan beleef en door mijn toewijding aan de kinderen.”
“Ik belandde in een bijeenkomst met veel Philips directeuren, van meerdere afdelingen. Op een gegeven moment zei één van de directeuren overtuigend en met luide stem: Ik zal eerlijk met jullie zijn en de waarheid zeggen. Ik keek verbaasd naar wat er gebeurde. …Ik zag een conflict tussen Ierland waar ze, zoals ik aangaf, om de hete brei heen draaien zonder tot een door iedereen gedragen oplossing te komen, en tussen Nederland, waar alles op een directe manier gecommuniceerd wordt. Er werd snel een plan van aanpak opgesteld. Dat was mijn eerste culturele schok.”
Copyright Noi Rădăcini – ©
