Nu we al jaren in Nederland wonen, zijn we ons er meer en meer van bewust geworden dat we de Roemeense gemeenschap in dit land vormen. Daarmee ontstond de behoefte om meer van elkaar te weten, te begrijpen en vooral ook om na te gaan waarom we ons zo prettig voelen in dit land.
Daarmee ontstond het project ‘Noi Rădăcini’ – vertaald: ‘nieuwe wortels’ – de publicatie van een reeks korte interviews gebaseerd op een aantal dezelfde vragen, die vanaf nu wekelijks worden gepubliceerd: een jaar lang, 52 keer.
Wie willen we bereiken? Allereerst de Roemenen in Nederland, want we willen hen meer van elkaar laten begrijpen, van de diverse aspecten van het leven in Nederland en van de verschillende ideeën die leven over ‘succes’.
Daarnaast zouden we ook de (autochtone) Nederlanders willen bereiken, om hen te laten zien en begrijpen welke bijdrage Roemenen leveren aan deze samenleving. En we hopen natuurlijk dat het imago van de Roemeense gemeenschap in positieve zin zal worden versterkt.
“… Ik moet zeggen dat ik me na bijna negen jaar nog niet thuis voel, maar het gaat wel steeds beter. Via mijn werk heb ik regelmatig contact met de Nederlandse maatschappelijke structuren en ik heb het gevoel dat ik ze steeds beter begin te kennen.”
“Er is altijd iemand die beter is dan jij. … Het is heel fijn om een seconde lang te zeggen: ah, ik ben heel erg goed! Voor een tijdje misschien, maar wanneer dit gevoel postvat en een regel wordt, lopen we het risico iedere kans om te evolueren te missen.”
” … door het leren van de taal de groep, de gemeenschap en de maatschappij heb leren begrijpen. Het was een belangrijke mijlpaal toen ik de grappen van de buren begon te begrijpen en erop kon antwoorden. Dat is denk ik een essentieel onderdeel om op een nieuwe plek te kunnen genieten van anderen, daardoor voelde ik me thuis.”
Nederland heeft mij vooral geleerd om met de dag te leven, om alles wat mooi is maar ook dat wat er overblijft te koesteren.
Copyright Noi Rădăcini – ©
