Nu we al jaren in Nederland wonen, zijn we ons er meer en meer van bewust geworden dat we de Roemeense gemeenschap in dit land vormen. Daarmee ontstond de behoefte om meer van elkaar te weten, te begrijpen en vooral ook om na te gaan waarom we ons zo prettig voelen in dit land.
Daarmee ontstond het project ‘Noi Rădăcini’ – vertaald: ‘nieuwe wortels’ – de publicatie van een reeks korte interviews gebaseerd op een aantal dezelfde vragen, die vanaf nu wekelijks worden gepubliceerd: een jaar lang, 52 keer.
Wie willen we bereiken? Allereerst de Roemenen in Nederland, want we willen hen meer van elkaar laten begrijpen, van de diverse aspecten van het leven in Nederland en van de verschillende ideeën die leven over ‘succes’.
Daarnaast zouden we ook de (autochtone) Nederlanders willen bereiken, om hen te laten zien en begrijpen welke bijdrage Roemenen leveren aan deze samenleving. En we hopen natuurlijk dat het imago van de Roemeense gemeenschap in positieve zin zal worden versterkt.
“Het geeft me de meeste voldoening als een Nederlands kind me bedankt voor de les en me een fijn weekend wenst. En nog iets wat ik fijn vind: soms komen de leerlingen naar me toe en vragen: ‘Heb je zin in de les? Want wij hebben er zin in!’ Dat is heel bijzonder voor Nederlandse kinderen …”
“Ik heb hier het gevoel dat er geen grenzen zijn, zoals ze in het Engels zeggen: the sky is the limit. Alles hangt van jezelf af en van de kansen die je zelf creëert. Ik voel me vrij om te doen wat ik kan zonder het gevoel te hebben dat ik niet bij mezelf blijf.”
“Het is een plek waar ik voel dat ik gekomen ben om te doen wat ik leuk vind. Je kunt de American Dream verwezenlijken, ook is Nederland Amerika niet. Ik bedoel dat je kunt doen wat je wilt en wanneer je wilt en daarbij risico’s kunt nemen. Het is een plek waar mijn creativiteit tot bloei komt.”
Nederland heeft mij vooral geleerd om met de dag te leven, om alles wat mooi is maar ook dat wat er overblijft te koesteren.
Copyright Noi Rădăcini – ©
