Hoe ben je in Nederland terechtgekomen?
Ik ben in 2014 naar Nederland gekomen, nadat ik de middelbare school had afgerond. Ik wilde in het buitenland gaan studeren en Nederland was het land dat ik op dat moment het aantrekkelijkst vond. Nieuwsgierigheid heeft me naar Nederland gebracht plus het feit dat ik leergierig was. Ik had de kans om te gaan studeren aan een heel goede universiteit en dat was een nieuwe omgeving voor mij, een omgeving die als vrijzinnig op mij overkwam. Een wereld die afweek van die welke ik van thuis kende en van de Roemeense cultuur. Ik wilde deze wereld ontdekken, een heleboel dingen over Nederland en het westelijke deel van Europa leren.
Ik heb business gestudeerd, maar mijn belangstelling ging niet zozeer uit naar business en zakelijke ontwikkeling, als wel naartechnologie en de vraag hoe we de technologie kunnen gebruiken ten behoeve van de mensen om ons heen.
Hoe was het begin?
Het is uiteraard moeilijk, vooral in de eerste weken en maanden nadat je bent aangeland in een land waar je niemand kent. Maar ik had het geluk en het voordeel dat ik in een internationale omgeving verkeerde waar de mensen open en vriendelijk waren, zowel de Nederlanders als mijn studiegenoten. Het is me niet moeilijk gevallen om te integreren. In het algemeen kreeg ik de indruk dat Nederland een open land is, dat waardering heeft voor diversiteit en in zekere zin op zijn beurt nieuwsgierig is en meer wil leren over degenen die hiernaartoe komen en zich hier vestigen.
Er zijn drie buitengewone jaren verstreken waarin ik de kans heb gehad om veel te leren, om uitzonderlijke mensen te ontmoeten en samen hier, in Nederland, iets op te zetten, een project dat andere mensen helpt en mogelijkheden voor andere mensen creëert. Dit is waar ik het meest trots op ben. Het is mijn project, waar ik mij met hart en ziel voor inzet en waar ik verder mee wil: Restart Network, een opleiding voor programmeren, voor technologie, waarbinnen we werken met vluchtelingen en hen helpen om een Nederland een nieuw leven op te bouwen, door middel van een nieuwe loopbaan in de technologische industrie.
Hoe heeft dit project jou als mens geholpen?
Wanneer je afstudeert, dringt de vraag zich op: ‘waar vind ik een baan?’ En als je nou eens je eigen baan creëert? In zekere zin is Restart Network de werkplek waar ik van heb gedroomd. Iedere week heb ik de kans om nieuwe mensen te leren kennen, mensen die bij de grootste bedrijven ter wereld werken, die iedere dag iets doen waar ze in geloven, iets waarvoor je uit je bed stapt als het ’s ochtends koud is. Dat is iets geweldigs en ik zou op dit moment nergens ter wereld iets anders willen doen!
Hoe voel je je in de maatschappij waarin je leeft?
Ik leef in het algemeen op kantoor, daar breng ik zo beetje al mijn tijd door. Maar wanneer ik niet werk, gaat ik op ontdekking uit. Hoewel Nederland een klein land is, heeft het heel veel invalshoeken van waaruit het benaderd en begrepen kan worden. Van het drukke Amsterdam, vol met toeristen, met zijn magie, tot en met de avonden in Rotterdam, wanneer je de zonsondergang ziet en het wat minder druk op straat is, dat geeft je een heel ander beeld, een ander perspectief, tot en met de stranden, die meestal leeg zijn omdat het koud en regenachtig is. Ik houd ervan om nieuwe plaatsten te ontdekken in Nederland en vooral om nieuwe plaatsen met nieuwe mensen te ontdekken. Voor mij zijn ervaringen verbonden met mensen en niet per se met plaatsen en ik geloof dat Nederland mensen aantrekt met heel veel perspectieven en uit heel veel plaatsen op de wereld.
Heb je een cultuurschok gehad?
Dat zijn kleine dingen. Al helemaal in het begin zat ik op een gegeven moment achter het stuur en toen werd er ineens voor mijn neus een brug geopend. Dat zijn dingen die je thuis of elders niet ziet. Er zijn kleine dingen waar we aan wennen, maar er zijn ook andere dingen die meer te maken hebben met de manier waarop Nederlanders aankijken tegen besluiten die binnen de gemeenschap worden genomen. Er bestaat bijvoorbeeld dit model in Nederland volgens welke zo’n beetje iedereen het met iedereen eens moet zijn, iedereen moet een beetje water bij de wijn doen. In de politiek bestaat er geen meerderheid, er worden altijd coalities van twee of drie partijen gevormd. Het is een land van compromissen en we zien dat deze aanpak werkt, waarin ik een beetje toegeef en de anderen ook een beetje toegeven… Dat heeft als resultaat gehad dat er een land is opgebouwd waarin de dingen goed en efficiënt functioneren en de mensen gelukkig zijn. Dat is mijn indruk. De mensen in Nederland glimlachen en zijn relaxed.
Dit een houding die we als liberaal kunnen betitelen, waarin alle meningen worden gewaardeerd, waarin diversiteit een voordeel is. En dat verschaft ons in feite het inzicht dat wij, als gemeenschap, sterker zijn dankzij onze diversiteit. Welnu, deze houding is aanvankelijk een schok, maar uiteindelijk komt het als iets heel moois op je over. Het wordt heel snel normaal. Ik denk niet dat iemand er moeite mee zou hebben in deze cultuur te integreren.
Mis je dingen in Roemenië?
Natuurlijk! Familie, vrienden. Roemenië is thuis, ongeacht of ik in de Verenigde Staten of in Nederland woon. Thuis zal altijd Boekarest, stadsdeel 6, zijn, want daar ben ik geboren. Ik zou graag teruggaan of tenminste door mijn werk een positieve impact daar hebben.
Wat betekent succes voor jou?
We horen niet alleen in Roemenië maar eigenlijk overal dat succes afgemeten wordt aan hoeveel geld we hebben, vele miljoenen euro’s, veel bezittingen, veel dure auto’s. De grootste omslag in de manier waarop ik hier tegen de dingen aan ben gaan kijken, is waarschijnlijk een verandering van de definitie van succes. Ik zeg nu dat ik succes heb, ook al heb ik geen geld en evenmin auto’s. Wat ik wel heb, is impact op het leven van anderen en ik geloof dat dit uiteindelijk succes betekent: hoeveel mensen heb ik positief beïnvloed, hoeveel mensen zijn nu beter af door iets wat ik heb gedaan. Dat is iets wat ik heb gewonnen sinds ik hier ben, een andere opvatting van wat het betekent om succes te hebben.
Wat heb je geleerd van de mensen die je hebt geholpen?
In de eerste plaats bewonder ik hen voor de kracht die ze hebben om niet achterom te kijken en zich te concentreren op de toekomst, op wat ze kunnen worden. Wanneer je alles kwijt bent geraakt, loopbaan, vrienden, familie, en je van voren af aan moet beginnen, is wat je overhoudt hetgeen je hebt geleerd, wat er in de eerste plaats in je hoofd zit, wie je bent als persoon, waarin je gelooft, je waarden. Deze mensen verkeren in een dergelijke situatie, waarin ze alleen hun waarden en hun kennis hebben overgehouden. Dit aspect houd ik in gedachten wanneer ik naar de toekomst kijk, dat het belangrijk is om goed voorbereid te zijn, we weten immers nooit wat er om ons heen kan gebeuren en we kunnen alleen onszelf zijn, als mensen, positief en met positieve waarden.
Hoe sta je tegenover de Roemeense gemeenschap in Nederland?
Ik ben er trots op dat ik deel uitmaak van de Roemeense gemeenschap in Nederland. Ik heb geweldige mensen leren kennen. We hadden het over voorbeelden van professoren die wereldfaam genieten, Roemeense hoogleraren hier, in Nederland, zakenmensen die unieke, buitengewone dingen doen. De Roemeense gemeenschap is een gemeenschap waar ik trots op ben en waar ik met trots deel van uitmaak, in heel veel opzichten. Ik zou graag willen dat andere landen, inbegrepen thuis, meer van dergelijke uitmuntende voorbeelden hadden zoals ik hier, in Rotterdam en in Nederland, heb mogen ontmoeten.
Wat voor advies zou je hebben voor hen die nu naar Nederland zouden willen komen?
De Europese gedachte is iets waar ik in geloofde en waardoor ik ben geïnspireerd, deze droom van ons dat de Europese Unie niet alleen een ruimte is waarin we producten kunnen verkopen, maar een gemeenschappelijke ruimte waarin we reizen, leren, ontdekken, verliefd worden. Ongeacht of het gaat om Nederland of om een ander land, raad ik iedereen aan om te proberen om een, twee, drie jaar (niet voorgoed, dat is niet nodig) in een ander land, in een andere cultuur te leven, nieuwe mensen te leren kennen en de wereld te zien vanuit een perspectief dat anders is dan het hunne. Uiteindelijk zal dat een verrijking voor hun leven zijn.
Interview door Claudia Marcu
vertaling door Jan Willem Boss
Portret foto: Cristian Călin – www.cristiancalin.video
